Prosta choroba wieńcowa, zwłaszcza jeśli jest leczona w dzieciństwie, może być akceptowalna i umożliwia podjęcie pełnych lub ograniczonych obowiązków załogi samolotu. Ocena ryzyka lotnicznego zależy również od roli załogi lotniczej, a obowiązki w zakresie typu samolotu są podejmowane, z odpowiednią późniejszą oceną ryzyka opartą na tych czynnikach. Stany, które wymagają rutynowej i regularnej kontroli sercowo-naczyniowej, mają resztkowe konsekwencje fizjologiczne lub zwiększają ryzyko ważne pod względem medycznym następstwa (takie jak kołatanie serca i ból w klatce piersiowej) prawdopodobnie nie będą zgodne z nieograniczonymi zawodowymi frachtami lotniczymi, a ze względu na znaczące inwestycje ekonomiczne w załogi samolotów mogą uniemożliwić jednostkom skuteczne ubieganie się o loty. W wojsku dodatkowe względy, takie jak ryzyko zapalenia wsierdzia na wrodzone wady serca lub interwencje chirurgiczne, mogą również wpływać na ocenę przydatności zarówno kandydatów samolotów, jak i istniejących załóg samolotów.

Możliwe jest powrót do latania po rozpoznaniu choroby niedokrwiennej serca, choć często w ograniczonej roli zawodowej, oraz w przypadkach mniej wydajnych, które powodują mniejsze obciążenie fizjologiczne serca. Ograniczenia dotyczące licencji załogi lotniczej często mają zastosowanie po interwencji sercowo-naczyniowej, a wstępne badanie i kontrola wymagają zwykle intensywnych dodatkowych testów w określonych punktach czasowych.
[więcej w: zst kolbuszowa, kolbuszowa dolna, wydłużenie etapu edukacyjnego uzasadnienie ]